Veva Leye

Adrian Martin, 2018
Vertaald door Veva Leye
ARTICLE
01.10.2018
NL EN

Want cinema is, zoals Godard eens zei, “voorbijgaand, efemeer”, geschreven op de wind; gegraveerd in vluchtige sporen, wat onsamenhangende beelden en geluiden en sentimenteel overladen, dooreengehaspelde herinneringen. Cinema is een hard bewijs, maar is grillig als testament; ook de dood is hier aan het werk. Het is de vorm van deze herinnerde, noodzakelijkerwijze fragmentarische, rondspokende, trieste geschiedenis van de twintigste eeuw die Godard evoceert met alle wonderbaarlijke technieken van zijn Histoire(s) du cinéma

Een gesprek met David Koepp

Gerard-Jan Claes, Nina de Vroome, 2018
Vertaald door Veva Leye
CONVERSATION
04.07.2018
NL EN

Ik heb die slaafse verering van de realiteit altijd een beetje mysterieus gevonden. Ik weet niet waarom dat gebeurt. Mensen zeggen dan, “Wel, dat lijkt niet erg realistisch”. Je zit in een ruimte met honderden vreemden, je kijkt naar een projectie op een scherm. Daar is niets realistisch aan, het is allemaal fake. De actrice is niet echt. Het is allemaal niet echt, niets ervan is echt. De kleren die ze dragen, de manier waarop ze leven, de make-up, het is allemaal fake. Een grote fan van de realiteit ben ik nooit geweest. Ik denk dat we net daarom naar verhalen kijken.

Een gesprek met Abigail Child

Charles Bernstein, 1985
Ingeleid door Veva Leye, Jan Op de Beeck
CONVERSATION
04.09.2019
NL EN

Dit interview van dichter Charles Bernstein met filmmaakster en dichteres Abigail Child uit 1986 werd recent vertaald voor het tijdschrift voor literatuur, kritiek en amusement nY #39 (met een over dossier materialiteit, fragment, montage). Het gesprek tussen Bernstein en Child toont de verwevenheid, de parallellen tussen en suggereert de wederzijdse beïnvloeding van de manieren van werken en denken van Language Poetry en de New Yorkse experimentele filmscène van de jaren 1980. Specifieke manieren van monteren worden vanuit een bespreking van het werken expliciet en concreet gemaakt. 'Experimentele’ literatuur en films vragen wellicht een ‘actief lezen’  in tegenstelling tot een ‘passief kijken’. 

A Conversation with Abigail Child

Charles Bernstein, 1985
Introduction by Veva Leye, Jan Op de Beeck
CONVERSATION
04.09.2019
NL EN

This interview from 1986 by poet Charles Bernstein with poet and filmmaker Abigail Child was recently translated to Dutch for tijdschrift voor literatuur, kritiek en amusement nY #39 (an issue about materiality, fragment, montage). The conversation between Bernstein and Child shows and suggests the parallels between and the interconnectedness and mutual influence of the practices of Language Poetry and the New York experimental film scene of the 1980s. Specific ways of editing are made explicit and concrete through a discussion of these practices. “Experimental” literature and films might require “active reading” as opposed to “passive viewing”.

Een interview met Philippe Grandrieux

Nicole Brenez, 2002
Vertaald door Veva Leye
CONVERSATION
12.09.2018
NL

Daar waren we naar op zoek: een verontrustende film, zeer verontrustend, zeer fragiel en levendig. Geen film als een boom, met een stam en takken, maar als een veld zonnebloemen, een grasveld met gras dat overal groeit. Daar situeert zich de grootste breuk: in de manier waarop de film werd geconcipieerd. Het opzet en de totstandkoming van de film werden gebaseerd op kwesties van intensiteit eerder dan psychologische relaties.

Dirk Lauwaert, 1970, 1987, 1989
COMPILATION
11.05.2016
NL EN

Film is fundamentally the choice of a viewpoint in space, toward that space. Film is recording and therefore fundamentally contemporary (one cannot record that which is gone, the past). The spectator always watches contemporary images (even when they have aged, they remain contemporary through their model). This disposition sees to it that those who love films become ‘contemporary’ with every film.

Dirk Lauwaert, 1970, 1987, 1989
COMPILATION
11.05.2016
NL EN

Film is fundamentally the choice of a viewpoint in space, toward that space. Film is recording and therefore fundamentally contemporary (one cannot record that which is gone, the past). The spectator always watches contemporary images (even when they have aged, they remain contemporary through their model). This disposition sees to it that those who love films become ‘contemporary’ with every film.

Dirk Lauwaert, 1970, 1987, 1989
COMPILATION
11.05.2016
NL EN

Film is fundamentally the choice of a viewpoint in space, toward that space. Film is recording and therefore fundamentally contemporary (one cannot record that which is gone, the past). The spectator always watches contemporary images (even when they have aged, they remain contemporary through their model). This disposition sees to it that those who love films become ‘contemporary’ with every film.

On the Films of Chantal Akerman

Daniël Robberechts, 1982
Introduction by Bjorn Gabriels
ARTICLE
25.10.2017
NL FR EN

I come to perceive the screen as a wall (which it is) in front of which I myself have to assume an attitude and a position. I come to find myself on my own and in my own time. I have to determine my own shot, my way of watching and my use of time. If need be I can exercise patience and wait for the next sequence (as one ‘waits for a bus’). But such an attitude renounces enjoyment. I can spend this time much better by watching instead of seeing – and I can watch in such a way that I forget that I’m waiting for something (e.g. for a bus).

Serge Daney, 1977
Vertaald door Elias Grootaers, Veva Leye
ARTICLE
18.05.2016
NL

Verwijdering is het onderwerp van de film die António Reis en Margarida Cordeiro hebben gemaakt in de streek van Trás-os-Montes (waaraan de film zijn titel ontleent) in 1976. In de dubbele betekenis van het ver zijn (ballingschap) en de daad zelf van het (zich) verwijderen (uit het zicht, vervolgens de vergetelheid in). Verwijdering, zeggen Reis en Cordeiro ons beetje bij beetje, is de geschiedenis van het noordoosten van Portugal.

Interview met Manoel de Oliveira

Raymond Bellour, Serge Daney, 1991
Vertaald door Elias Grootaers, Veva Leye
CONVERSATION
14.12.2016
NL

“Cinema is voor mij iets heel concreets, ik kan dat vergrootglas daar op de tafel filmen of ieder van ons, op voorwaarde dat dat alles blijft zoals het was. Terwijl ik jullie film kan ik niet vastleggen wat jullie denken. Ik kan de droom van iemand die slaapt niet filmen. Ik weiger het dus te doen. Ik zal de gedachte, het bewustzijn, de droom, de voice-over van de verbeelding, niet filmen. Dat zou vals zijn!”

Jacques Rancière, 2013
Vertaald door Elias Grootaers, Veva Leye
ARTICLE
30.03.2016
NL

Laten we veronderstellen dat het hier niet gaat om het naast-elkaar-bestaan van twee tegenstrijdige aspiraties van dezelfde filmmaker – aan de ene kant het engagement voor de strijd van de onderdrukten, aan de andere kant de ‘esthetische’ gevoeligheid voor het formele spel van licht, van schaduwen en van weerspiegelingen –, dat het politieke karakter zelf van deze films bestaat uit de manier waarop ze blijk geven van de rijkdom van de machtelozen door van hen acteurs te maken in dit theater van schaduw en licht.

Kristin Ross, 2014
ARTICLE
20.07.2015
NL

Hulot loopt misschien uit de pas, maar zijn tred is stukken kwieker dan die van andere mensen. Zijn lichaam leunt naar voren, doelbewust, naar de toekomst. Hij sleept zelden met zijn voeten.

Jacques Rancière, 2015
ARTICLE
08.06.2015
NL FR

Maar is de nabootsing van het leven niet juist datgene wat, of men het nu wil of niet, de cinematografische kunst voortbrengt? Is cinema niet, in onze tijd, net als in de tijd van Douglas Sirk of van Jacques Tourneur, de bevoorrechte ruimte om de verhouding tussen het echte leven en de verhalen van fantomen, ontsnapt uit het verleden of uit een andere wereld, te onderzoeken?

Serge Daney, 1983
Vertaald door Elias Grootaers, Veva Leye
ARTICLE
11.04.2016
NL

Het is lang geleden dat een film ons er met zo’n vanzelfsprekendheid aan heeft herinnerd dat cinema tegelijkertijd een kunst van het singuliere en van het universele is, dat beelden zoveel beter drijven wanneer zij hun anker ergens hebben uitgeworpen.