Jean Vigo

Jean Vigo (1905-1934) was a French filmmaker. In his short life Vigo made four films, characterized by a combination of social engagement and lyrical poetry: À propos de Nice (1930), Taris, roi de l'eau (1931), Zéro de conduite: Jeunes diables au collège (1933) and L'Atalante (1934). His poetic realism wouldn’t be recognized until 1945. Since then, his reputation has grown. He has influenced many filmmakers. Every year, the Jean Vigo Prize is awarded to a work known for its “independence of spirit and quality of directing”.

Jean Vigo, 1930
Translated by Stuart Liebman
MANIFESTO
22.06.2015
NL FR EN

I’m not concerned today with revealing what social cinema is, no more than I am in strangling it with a formula. Rather, I’m trying to arouse your latent need to more often see good films – filmmakers, please excuse me for the pleonasm – dealing with society and its relationships with individuals and things.

Because, you see, the cinema suffers more from flawed thinking than from a total absence of thought.

Jean Vigo, 1930
MANIFESTO
29.07.2014
NL FR EN

Het gaat vandaag niet over het onthullen van de sociale cinema, noch wil ik het in een formule versmoren, maar eerder over het opwekken van jullie latente behoefte om vaker goede films (filmmakers, vergeef me dit pleonasme) te bekijken, die de samenleving en haar verhoudingen tot individuen en dingen behandelen.

Want, ziet u, cinema lijdt meer onder een gebrekkig denken dan onder een volledige afwezigheid van denken.

Jean Vigo, 1930
MANIFESTO
29.07.2014
NL FR EN

Il ne s’agit pas aujourd’hui de révéler le cinéma social, pas plus que de l’étouffer en une formule, mais de s’efforcer d’éveiller en vous le besoin latent de voir plus souvent de bons films (que nos faiseurs de films me pardonnent ce pléonasme) traitant de la société et de ses rapports avec les individus et les choses.

Car voyez-vous, le cinéma souffre davantage d’un vice de pensée que d’une absence totale de pensée.