A poetic essay film on the colonial gaze and the magic lantern. This early type of image projector was used in Belgian colonial propaganda, showcasing the good works of the Church, State and industry. Lantern projections were an effective way of selling the colonial project to a somewhat reluctant Belgian public. However fragile images made of glass may be, many thousands survived. Often lavishly hand colored, these tainted, horribly beautiful images helped shape the ways in which Europeans viewed, thought of, spoke about, and treated the colonial other. This tension between aesthetic experience and the reverberations of colonial ideology is central to the film. In composing an associative fabric of assemblages and collages, the film attempts to map the colonial gaze from a broken view, how it persists across time and shapes the way we view, think of, and speak about the past.

“Er zijn twee spanningsvelden waarrond ik de beelden componeer, assembleer, collages maak. Vele beelden zijn onmiskenbaar prachtig en met een grote toewijding gemaakt. Enerzijds is er dus de spanning tussen de esthetische ervaring die de beelden teweegbrengen en het bewustzijn van de koloniale ideologie die de beelden uitdragen. Anderzijds is er de spanning tussen de persoonlijke beleving en herinnering en het beeld dat in het gemeenschappelijke bewustzijn leeft van de kolonie, toen en nu. Er is enerzijds de schandalige schoonheid en het schandelijke geluk, niet minder gelukkig omdat het een schande is, niet minder schandelijk omdat het geluk is.”

Hannes Verhoustraete

A poetic essay film on the colonial gaze and the magic lantern. This early type of image projector was used in Belgian colonial propaganda, showcasing the good works of the Church, State and industry. Lantern projections were an effective way of selling the colonial project to a somewhat reluctant Belgian public. However fragile images made of glass may be, many thousands survived. Often lavishly hand colored, these tainted, horribly beautiful images helped shape the ways in which Europeans viewed, thought of, spoke about, and treated the colonial other. This tension between aesthetic experience and the reverberations of colonial ideology is central to the film. In composing an associative fabric of assemblages and collages, the film attempts to map the colonial gaze from a broken view, how it persists across time and shapes the way we view, think of, and speak about the past.

“Er zijn twee spanningsvelden waarrond ik de beelden componeer, assembleer, collages maak. Vele beelden zijn onmiskenbaar prachtig en met een grote toewijding gemaakt. Enerzijds is er dus de spanning tussen de esthetische ervaring die de beelden teweegbrengen en het bewustzijn van de koloniale ideologie die de beelden uitdragen. Anderzijds is er de spanning tussen de persoonlijke beleving en herinnering en het beeld dat in het gemeenschappelijke bewustzijn leeft van de kolonie, toen en nu. Er is enerzijds de schandalige schoonheid en het schandelijke geluk, niet minder gelukkig omdat het een schande is, niet minder schandelijk omdat het geluk is.”

Hannes Verhoustraete