Hôtel des Acacias

Hôtel des Acacias

Two young women go down to the Hôtel des Acacias. The owner is unattached and ready to fall in love with the first woman who comes along. Between them will come the hotel's employees and clients, all of whom are wrapped up in love stories. Hôtel des Acacias was an exercise guided in 1982 by Chantal Akerman at Belgium’s INSAS audio-visual college, just before she directed Golden Eighties.

EN

“If, by chance, you wake up and think, without thinking, of something happening to you, without processing it in your fully-woken head which forgets it has to think, you rejoice all of a sudden because you says to yourself that it may very well be that tomorrow, the day after tomorrow, or one of these days you will see something in the dark, and you will know it is a fine piece of cinema.”

Chantal Akerman1

NL

“Het idee voor de film ontstond en zal worden uitgevoerd in het kader van een kursus die Chantal Akeman geeft aan de INSAS (Institut National Supérieur des Arts du Spectacle te Brussel). Het is geen persoonlijk werk, maar in de eigenlijke betekenis van het woord een schoolwerkstuk dat voor de studenten van de toneelschool een mogelijkheid zal zijn om te spelen, voor de studenten van de filmafdeling om te draaien.

De avond...
De avond van het bal.

Amid en Catherine
Amid: Catherine...?
Catherine: Eh wel, Amid, vanmiddag dacht ik dat ik je ja zou zeggen. Nu ik er weer over nadenk, weet ik het niet meer.
Amid: Catherine, wanneer weet je het wel?
Hij ziet er zo triest uit dat Catherine hem wat steviger in haar armen neemt.
Catherine: Weet je, ik hou veel van je, Amid.
Amid: Je zult zien, je went aan mij. En op een dag zul je werkelijk van mij gaan houden. 

Chantal Akerman en Michèle Blondeel1

 

“De filmmaakster Chantal Akerman heeft incidenteel in Parijs, Brussel en de Verenigde Staten lessen gegeven aan jonge filmmakers. Ik vrees dat haar studenten niet zo heel veel van haar geleerd zullen hebben. Tenslotte heeft zij het zelf ook slechts enkele maanden volgehouden op een filmschool, en kan men dus moeilijk van haar verwachten dat ze lessen in regie geeft zoals dat op dergelijke filmscholen verwacht wordt.

Meer dan van wie ook, heb ik veel van haar ‘filmen’ geleerd, ‘film geleerd’. En dat op een zeer intense, op de meest verraderlijke manier die er is: door niet te beseffen dat mij iets bijgebracht werd, omdat ik zelf de indruk had en kreeg dat ik haar iets leerde (wat wellicht ook niet uitgesloten is, doch het lag op een ander vlak; je zou het een didaktiese ruilhandel kunnen noemen).”

Eric de Kuyper2

FR

“Chantal était très libre et intuitive. Parfois provocatrice. Elle n’avait pas d’interdits. Elle ne disait pas il faut filmer comme ci, il faut cadrer comme ça, on fait pas ci, on fait pas ça. Ses choix venaient de l’intérieur. Ce qui la guidait, c’est ce qu’elle sentait. Elle avait un rapport physique plus que cérébral à l’image, aux couleurs, aux sons, au rythme. En montage je ne l’ai jamais entendue dire « j’ai une idée ». Elle disait plutôt « j’ai entendu ça, ou j’ai pensé à ça, ou j’ai envie de ça, ou je suis obsédée par ça » mais c’était jamais « j’ai une idée ».”

Claire Atherton1

 

“[...] Chantal Akerman, qui a toujours été un électron libre. Elle travaillait avec des budgets extrêmement réduits. Cela ne l’a pas empêchée de vite partir à Paris puis à New York: elle n’est restée que six mois à l’INSAS et n’est revenue que pour un exercice collectif, Hôtel des Acacias, film intéressant, mais où elle a pris le pouvoir. Au fond, tous les étudiants étaient ses assistants.”

Jacqueline Aubenas in conversation with Lionel Dutrieux2

FILM PAGE
UPDATED ON 05.04.2023