Films byTexts by Jean Vigo
Article NL EN
29.01.2020
Getatoeëerde werkelijkheid

Jean Vigo’s Zéro de conduite en L’Atalante

Vigo’s films behoren tot het surrealisme. Niet de Breton-stroming met haar überidealisme, haar amour fou en, ondanks alles, haar paternalisme. Vigo is een van de “vijanden van binnenuit”, Bataille, Artaud, leven-boven-vorm, erotiek, het uitgeholde subject. De vernietiging van de maatschappelijke bovenbouw wordt de basis van elke revolutionaire actie.

prisma NL
27.11.2019
Prisma #37

In de carnavalssequentie van À propos de Nice (1930) brengt Vigo tomeloze levensdrift in beeld. Gaat het om vrouwen uit de volksbuurten van Nice? Of zijn het welgestelde coquettes die stoom aflaten? De extase van de dansende vrouwen steekt de draak met de formele omgangsvormen van de beau monde op de Promenade des Anglais.

FILM
À propos de Nice
Jean Vigo, Boris Kaufman, 1930, 25’

Vigo’s ode to Nice. Showing the coastal city in al its facets, the film reflects on class difference and the relationship between culture and nature.

 

FILM
L’Atalante
Jean Vigo, 1934, 89’

Newly married couple Juliette and a ship captain Jean struggle through marriage as they travel on the L’Atalante along with the captain's first mate Le père Jules and a cabin boy.

 

Manifesto NL FR EN
22.06.2015
Toward a Social Cinema
Jean Vigo 1930
Translated by

    I’m not concerned today with revealing what social cinema is, no more than I am in strangling it with a formula. Rather, I’m trying to arouse your latent need to more often see good films – filmmakers, please excuse me for the pleonasm – dealing with society and its relationships with individuals and things.

    Because, you see, the cinema suffers more from flawed thinking than from a total absence of thought.

    Manifesto NL FR EN
    29.07.2014
    Op weg naar een sociale cinema

    Het gaat vandaag niet over het onthullen van de sociale cinema, noch wil ik het in een formule versmoren, maar eerder over het opwekken van jullie latente behoefte om vaker goede films (filmmakers, vergeef me dit pleonasme) te bekijken, die de samenleving en haar verhoudingen tot individuen en dingen behandelen.

    Want, ziet u, cinema lijdt meer onder een gebrekkig denken dan onder een volledige afwezigheid van denken.

    Manifesto NL FR EN
    29.07.2014
    Vers un cinéma social

    Il ne s’agit pas aujourd’hui de révéler le cinéma social, pas plus que de l’étouffer en une formule, mais de s’efforcer d’éveiller en vous le besoin latent de voir plus souvent de bons films (que nos faiseurs de films me pardonnent ce pléonasme) traitant de la société et de ses rapports avec les individus et les choses.

    Car voyez-vous, le cinéma souffre davantage d’un vice de pensée que d’une absence totale de pensée.