Dirk Lauwaert / De Witte Raaf nr. 191

Vijf jaar na het overlijden van Dirk Lauwaert (1944-2013) wijdt De Witte Raaf opnieuw een nummer aan hem: ‘Het beeld heeft geen plek meer’. Dirk Lauwaert na 1970. Ze vertrekken waar ze in de vorige aflevering (september 2014) eindigden, in 1970, met bijzondere aandacht voor zijn televisiekritiek en zijn vroege teksten over fotografie.

Het nummer opent met vier lezingen (voor de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België in juni 1994) waarin Dirk Lauwaert niet alleen zijn methode en strategieën uiteenzet, maar ook radicaal positie kiest: “Degene die hier spreekt is een amateur en staat erop die plaats te behouden.” Wezenlijk aan die positie is het primaat van de ervaring – “uitsluitend ervaring is in staat aan het denken te zetten” – en het besef van de principiële onvoltooidheid van het gesprek met het kunstwerk. De amateur moet immers "met aandacht naar de intieme reacties luisteren van wat hem getoond en gezegd wordt”, hij reageert steeds “op de verrassende repliek vanuit het werk zelf”. Het is duidelijk: schrijven (over kunst, over beelden) is voor Lauwaert een levensproject.

Meer informatie vindt u op de website van De Witte Raaf.