Camérer Workshops

Filmer me semble être un drôle de verbe. Lorsqu’il s’agit d’écrire un livre, on ne dit pas livrer. Et peindre ne se dit pas tableauter. Ou se voit que, pour ce qui concerne Ie cinéma, Ie produit fini l’emporte et devient verbe. On dit raboter, et non pas planchelisser. Puisqu’il s’agit de l’usage d’un instrument dénommé caméra, pourquoi ne pas dire: camérer? 

– Fernand Deligny  

In het kader van de lopende tentoonstelling Circonstances in het Museum Dr. Guislain over de Franse pedagoog Fernand Deligny organiseren filmmaker Mattijs Driesen en pedagoog Nancy Vansieleghem van LUCA School of Arts een workshopreeks rond diens concept “Camérer”. Tijdens zijn leven ontwikkelde Fernand Deligny via film en meer specifiek door middel van de camera een unieke relatie met ‘spraakgestoorde’ kinderen waarmee hij samenleefde in de Cevennen. Hij zag in dit apparaat pedagogische mogelijkheden als aanvulling op zijn denken en educatieve praktijk. Door verschillende samenwerkingen en correspondenties met filmmakers, ontwikkelde hij het concept. Waar “filmen” voor hem altijd een bepaalde verwachting van een beeld in zich draagt, draait “Camérer” om de camera in te zetten als apparaat dat los van onze verwachtingen, naar de wereld kijkt: op zoek naar wat ontbreekt om te bestaan, in hun ogen. Hij omschrijft Camérer als een soort pure documentaire, zo puur dat het een fictie mogelijk maakt van zaken die mensen nog nooit hebben gezien. Zijn denken over Camérer staat ons toe om zijn radicale pedagogische visie vanuit een andere hoek te begrijpen. Zijn unieke beschrijvingen en reflecties over de camera bieden vandaag nog steeds accurate educatieve en artistieke vraagstellingen over hoe we als kijkende mens ons met de wereld en “de ander” verhouden.  

Meer informatie kan je hier vinden.