Atteyat Al-Abnoudy’s definition of documentaries is simple and all-encompassing: “No script, no actors, no direction. The cameraman follows the subject.” (...) “What I want,” says Al-Abnoudy, leaning forward to make the point, “is a Déscription de l’Egypte on film.” Layers and layers of thick description that would make Clifford Geertz happy, testimonies from people rarely heard from, images of daily struggles to survive, dreams deferred but not forgotten.

All this to explain why I have compulsively found myself making films that are so much more difficult to make than those of my male colleagues.

Le sujet de tous les films du monde, c’est : je t’aime-tu m’aimes, ou alors, je t’aime-tu ne m’aimes pas ; je et tu, répartis entre amants et parents. Ce film a pour sujet le sujet de tous le films : mon « cher » sujet, mon cher « sujet ».

Making a film is like a laboratory for a whole thought process, a place where one can take stock, not only of one’s own personal development, but also other people’s. It is a very privileged creative space where something can be grasped that might otherwise drift off like smoke and disappear. However, at times, I have dreamed of doing something completely different because filmmaking is the work of sublimation, as they say, and therefore restrictive. Afterwards, there is not necessarily an exchange or a return that could keep things alive. You have to start over and begin creating again immediately. If you stop, things get very quiet.

Een film maken is een plek van experiment voor een heel reflectiewerk, een plek waar je verslag kan uitbrengen over je eigen ontwikkeling maar ook over die van anderen, het is een ruimte van erg bevoorrechte creatie waar men zich rekenschap kan geven van iets dat in rook zou kunnen zijn opgegaan. Maar ik heb soms gedroomd om heel andere dingen te doen omdat het een werk van sublimatie is, zoals men zegt, en dus erg beperkend. Achteraf is er niet noodzakelijkerwijs uitwisseling, terugkoppeling, opdat het levend blijft, moet je meteen opnieuw beginnen creëren, onmiddellijk opnieuw iets maken; als je stopt, wordt het erg stil.