Waldheims Walzer

Waldheims Walzer

“When I looked at the material I shot 30 years ago, I was shocked. Had I really forgotten how easily emotions can be stirred up against others and used by populist politicians? In Waldheims Walzer I attempt to analyse what was going on back then, things which seem all too familiar in our present day of Trump, Kurz & Strache and other masters of alternative facts and populism.”

Ruth Beckermann

 

Waldheims Walzer is a film about truth and lies or ‘alternative facts’. About individual and collective consciousness. ‘Waldheim no, Waldheim no’ shouts a crowd in the center of Vienna in 1986. Ruth Beckermann was one of the activists trying to prevent the election of Kurt Waldheim and documented the political events with her camera. More than 30 years later she goes back into her own archive and additionally uses international TV-material to analyse this turning point in Austrian political culture. The film shows the tangled web that former UN Secretary General Kurt Waldheim became ensnared in by concealing two years of his wartime biography. It shows the swift succession of new allegations by the World Jewish Congress against him, the denial by the Austrian political class, the outbreak of anti-Semitism and patriotism, which finally led to his election. Austria was highly successful in practising the deception on itself and the world that it had been the first victim of the Nazis. Despite the fact that a whole generation knew the truth, this image of innocence was serially reproduced in official speeches, books and Heimatfilms. This film shows how deeper-lying levels of consciousness slowly carve out a path to the surface. Narrated by Ruth Beckermann, Waldheims Walzer sets the Waldheim affair in a bigger international political context, yet 30 years on, it is dauntingly timely.”

Courtisane

 

“Wenen, 1986. In het stadscentrum scandeert een menigte ‘Waldheim nein, Waldheim nein!’. Ruth Beckermann was één van de vele activisten die tevergeefs de verkiezing van Kurt Waldheim tot president van Oostenrijk probeerde te voorkomen. Meer dan dertig jaar later kijkt ze terug naar de opnames die ze toen zelf nam van de protestacties en de beelden die door de media werden uitgezonden om dit keerpunt in de Oostenrijkse politieke cultuur aan een messcherpe analyse te onderwerpen. Waldheims Walzer ontwart het web van leugens en intriges dat zich spon rond voormalig VN secretaris-generaal Kurt Waldheim toen bleek dat hij al die tijd een onsmakelijk deel van zijn oorlogsverleden geheim had gehouden. Hoe luider de beschuldigingen vanuit het Joodse Wereldcongres weerklonken en hoe meer het internationale publiek zich tegen Waldheim kantte, hoe meer zich in Oostenrijk echter een aangroei aftekende van een Wij-gevoel met antisemitische ondertonen. Ondanks het feit dat een hele generatie de waarheid kende, werd een cultuur van zelfbedrog gecultiveerd die de Oostenrijkse bevolking een beeld van onschuld en slachtofferschap voorhield. Drie decennia later blijken deze gebeurtenissen niks van actualiteitswaarde te hebben ingeboet, wel integendeel: het bespelen van emoties, het creëren van vijandbeelden en de strijd om de interpretatie van feiten lijken vandaag tot het vaste arsenaal van menig politici te behoren. Zoals Ruth Beckermann zelf aangeeft: ‘In Waldheims Walzer probeer ik te analyseren wat er toendertijd aan de hand was, iets dat ons vandaag, in tijden van Trump, Kurz & Strache en andere meesters van ‘alternative facts’, al te bekend voorkomt.’”

Courtisane

FILM PAGE
UPDATED ON 27.08.2018